Pražské Jezulátko, po czesku, to nazwa małej figurki dzieciątka
Jezus w Pradze, które słynie z wielu łask. Podobna figurka (kopia
tej praskiej) znajduje się w bazylice w Cebu i nazwana jest przez miejscowych
ludzi: Santo Niño. Zawsze
Filipińczycy proszą mnie, abym odwiedził Pražské
Jezulátko, gdy podróżuje do Europy. Udało mi się tam pojechać podczas
tegorocznych wakacji. Praga urzekła mnie bardzo i odwiedziny Dzieciątka też
były wspaniałe.
Wygląda na to, że
początki powstania małej figurki Dzieciątka Jesus sięgaja już 14go wieku w
Hiszpani, ale dokładna historia jej pochodzenia nie jest znana. Legenda mówi, że
pewien mnich, w klasztorze pomiędzy Cordobą a Sevillą, miał wizję małego
chłopca, który prosił go o modlitwę. Mnich posłusznie modlił się wiele godzin,
po czym, wykonał figurę tego chłopca w geście wdzięczności za swoją modlitwę.
Figura szybko stała się słynna. Wielu modliło się przy niej w kaplicy i
otrzymywało łaski. Pobożność do Jezus, Syna Bożego i króla, uobecnionej w małej
figurze Dzieciątka Jesus, rozpowszechniła się do Meksyku, Kolumbi, Filipin,
Australi i wielu krajów w Europie.
Figurka „Mały
Prażak” - jak nazywają ją sami Czesi - ma zaledwie 45 cm wysokości. Została wyrzeźbiona
w drewnie i powleczona woskiem. W lewej dłoni trzyma kulę, symbolizującą świat,
prawą zaś unosi w geście błogosławieństwa.
Dziecię ubrane
jest w białą koszulkę, na którą nakłada się - stosownie do okresu liturgicznego
- jedną
z ponad 70 szat. Wśród nich są ubiory pochodzące z odległych krajów,
takich jak Chiny, Wietnam, Filipiny czy Stany Zjednoczone. Szaty Dzieciątka są
bogato dekorowane. Ozdobiono je perłami i granatami, a także srebrem i złotem.
W pierwszą niedzielę po Wielkanocy, w rocznicę koronacji figurki, przyodziewa
się ją w piękny płaszcz gronostajowy. Najstarsza zachowana do dziś szata
została uszyta i wyhaftowana w XVIII w. przez cesarzową Marię Teresę. Przy
kościele znajduje się także Muzeum Dzieciątka Jezus z Pragi, w którym
eksponowane są wspaniałe szaty, w jakie ubiera się figurę oraz liczne wota i
dary ofiarowane Dzieciątku Jezus przez wiernych i pielgrzymów.
Kościół M.B. Zwycięskiej w Pradze |
Ubieranie figurki
ma długą i wymowną tradycje, która ma przypominać pielgrzymom, że Jesus był
królem, ale przede wszystkim zwykłym człowiekiem. A przez to, uczynić go bliższym
ludziom.
Pražské Jezulátko znajduje się w kościele Matki Bożej Zwycięskiej
na Malá Strana, w najstarszej części
miasta. To piękny (późno renesansowy) i stary (17 w.) kosciół, który zawsze
wypełniony jest pielgrzymami. Wielu z nich przyjeżdża nawet z Filipin. Będac
tam, spotkałem niektórych. Było to radosne i przyjazne spotkanie. Wszyscy
Filipińczycy dziwili się, skąd ten „amerikano” w Pradze zna język bisaya.
Będąc tam
zastanawiałem się, czy jest jakieś powiązanie pomiędzy różnymi
figurami Dzieciątka Jezus, tym na Filipinch i w Pradze? Chyba nie ma żadnych
historycznych i artystycznych dowodów na to, mimo, że figury te wyglądaja
podobnie. Ciężko ocenić, która jest oryginałem, a która tylko kopią. Jest
jednak jedno niepodważalne powiązanie, to duchowe i modlitewne, które można
spotkać w każdym miejscu na świecie, gdzie się je spotyka.
Święto dzieciątka
Pražské Jezulátko obchodzi się zawsze
w w Pradze w pierwszą niedzielę maja.
Pražské Jezulátko,
in Czech, means a small statue of Infant Jesus of Prague that is famous with
devotion and miraculous graces. There is a similar statue called Santo Niño in Cebu, in the Philippines,
to this one in Prague. Many Filipino asked me to visit the famous statue and
pray in front of it in Prague since I often travel to Europe. I had a chance to
do it during my last vacation. The visit was great like great is the city of
Prague.
It seems that the origin of the statue comes from Spain in
14 Century but the true story of it is unknown. One legend says that a monk in
a desolated monastery somewhere between Cordoba and Seville had a vision of a
little boy, telling him to pray. The monk had spent several hours praying and
then he made a figure of the child. The statue became famous because those who
prayed beside it in a chapel received many graces. The devotion of the Infant
Jesus spread to Mexico, Columbia, Philippines, Australia and to some places in
Europe.
The statue itself represents Jesus as a very small child,
wearing a simple gown. This statue, sublime in its simplicity, is dressed in a
white alb and royal robes to express the thought that is common to all
Christians, that this child is a king of the house of David, and, what is more,
that Jesus is Son of God and God himself, King of Kings and Lord of Lords.
Infant Jesus of Prague has always been dressed in different
clothes and people know him best in his royal robes. Most of his outfits are
gifts of thanksgiving. The wardrobe numbers around a hundred costumes, some of
which are incomplete or unusable. Some of the costumes can be seen in the local
museum in the church. Among them there is one from the Philippines too.
The ancient tradition of dressing the grace-giving statue of
Infant Jesus is intended to bring Jesus closer to the faithful as a real human
being. It helps us to experience the closeness of Jesus and to express our love
and reverence. It is not a case of idolatry, for the statue is not alive and it
serves only as a reminder and a means of enabling a spiritual encounter with
the living Christ.
The statue of the Infant Jesus (Pražské Jezulátko) is placed in the church of our Lady of Victory in
Prague. The fantastic and historical church is always full of pilgrims. Many of
them are Filipino. I met some of them and I had a nice conversation there. They
often travel very far to reach this special place. Is there any connection or
similarity between the Santo Niño of
Cebu and Pražské Jezulátko in Prague?
There is not scientific proof regarding similarity in art or history. But there
is a certain spiritual connection between the people who visit them with
devotion.
Feast day of the Pražské
Jezulátko is celebrated on first Sunday of May.
Pražské Jezulátko
|
Museum in the local church |
Cloth brought from the Philippines |
Santo Niño of Cebu |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz