czwartek, 30 stycznia 2014

Rok Konia / Year of the Horse 2014



Chiński Nowy Rok, lub inaczej, Rok Księżycowy, albo Święto Wiosny, przypada na pierwszy dzień pierwszego miesiąca ksieżycowego w kalendarzu chińskim. Często jest to miesiąc później niż w kalendarzu gregoriańskim. Jest to ruchoma data, zwykle przypadająca na styczeń lub luty. Powstał on na bazie badań i precyzyjnej obserwacji wysokości słońca oraz faz księżyca. 

Wiele jest legend i opowieści o początkach roku chińskiego, oraz dlaczego tak się go świętuje. Jedna z nich mowi o mitologicznym potworze Nian, który był postrachem dla ludzi. Nian, każdego pierwszego dnia Nowego Roku, przychodził i pożerał drób, zwierzęta z gospodarstw, a nawet ludzi, szczególnie dzieci. Aby zapobiec temu nieszczęściu, mieszkańcy zostawiali jedzenie na progach swoich domów. W ten sposob chceli zaspokoić głód potwora. Pewnego dnia, ktoś zauważył, że Nian przestraszył się dziecka, które było ubrane na czerwono. Mieszkańcy zrozumieli wówczas, ze potwór boi się czerwonego koloru. Od tego dnia, każdego pierwszego dnia Nowego Roku, ludzie zaczęli wywieszać światła i dekoracje w czerwonym kolorze, zapalać sztuczne ognie i petardy, po to, aby odstraszyć potwora Nian. I jak legenda głosi, Nian nigdy już nie powrócił i nie był więcej postarchem mieszkańców. W ten sposób zrodził się zwyczaj świętowania Nowego Roku z petardami, sztucznymi ogniami, wywieszaniem dekoracji i świateł w czerwonym kolorze. 

Na Filipinach jest liczna wspólnota chińska, która bardzo uroczyście świętuje Księżycowy Nowy Rok. Już od paru dni, wszędzie w miastach widać piękne czerwone dekoracje i wszystkim tu udziela się atmosfera podniosłego święta.

Chiński Nowy Rok przypada w tym roku na 31go stycznia, 2014. Będzie to Rok Drewnianego Konia. Ma to być rok szczęśliwy, dużo lepszy, niż ten stary (rok smoka) naznaczony kataklizmami i wieloma nieszczęściami w kraju. Dlatego wszędzie widać dekoracje zrobiona z podkowy konia – symbolu szczęścia i powodzenia.
Chińskie przysłowie mowi: „dobry koń nie wyjada trawy, która jest z tyłu za nim.” W Roku Konia, nie należy więc obracać sie wstecz, na miniony rok węża, do trudnych wydarzeń i przeciwności, ale iść na przód z optymizmem.

Będzie to rok szybkich zwycięstw, niespodziewanych przygód oraz nieprzywidywalnych romansów. Rok pomyślny do podróżowania i nadzwyczajnych osiągnięć, w którym, każdy wysiłek i dobrze wykonana praca, przyniesie oczekiwany efekt. 

W chińskiej mitologi, koń odgrywa bardzo pozytywną rolę. Posiada nadzwyczajne moce, jest mocny, bohaterski i nawet może latać. Wiele bitew zostało wygranych dzięki niemu. Jest zwiastunem pokoju i błogosławieństwa.
Rok konia zapowiada rownież wolność, powrót do natury oraz radość życia.

Szczęśliwego Nowego Roku i powodzenia w Roku Konia!



 
“Chinese New Year” is an important traditional Chinese holiday celebrated on the first day of the year of the Chinese calendar. It is also known as the “Spring Festival” or "Lunar New Year."

The source of Chinese New Year is itself centuries old and gains significance because of several myths and traditions. Traditionally, the festival was a time to honour deities as well as ancestors.

According to tales and legends, the beginning of Chinese New Year started with the fight against a mythical beast called the Nian. Nian would come on the first day of New Year to eat livestock, crops, and even villagers, especially children. To protect themselves, the villagers would put food in front of their doors at the beginning of every year. It was believed that after the Nian ate the food they prepared, it wouldn’t attack any more people. One day people saw that the Nian was scared away by a little child wearing red. The villagers then understood that the Nian was afraid of the color red. Time when the New Year was about to come, the villagers would hang red lanterns and red spring scrolls on windows and doors. People also used firecrackers to frighten away the Nian. From then on, Nian never came to the village again. 

The Lunar New Year is joyfully celebrated by large Chinese community in the Philippines. The solemn atmosphere of this feast has positive impact on the culture and people in the country. Everyone enjoys the Chinese decorations and special food during these days.

This year the New Year falls on January 31, 2014. It is a year of Wooden Horse. A lucky year, according to the Chinese. The Year of the Horse kicks out the Year of the Snake — not a good year considering all the turmoil, conflicts and tragedies in the world.

As the Chinese say, “A good horse never turns its head to eat the grass behind.” So, look ahead, not back. A horse shoe is a sign of good luck.

The Wood Horse year is a time of fast victories, unexpected adventure, and surprising romance. It is an excellent year for travel, and the more far away and off the beaten path the better. Energy is high and production is rewarded. Decisive action, not procrastination, brings victory. 

In Chinese mythology, magical Horse has supernatural powers, is heroic, strong, and can even fly! A white celestial cloud Horse is sacred to the Chinese Goddess Kwan Yin. Her white Horse flies through the heavens, bringing peace and blessings. Horse is a hero in China because important battles were won due to the power and strength of the Horse.

Casual and outdoorsy Horse year is also about freedom, returning to nature, and enjoying life and life’s adventures.
 
Happy New Year and good luck in the Year of Horse!

Beautiful Chinese decorations in the City









sobota, 25 stycznia 2014

Bicol



W zeszłym tygodniu miałem okazję odwiedzić małe miasteczko: Sagnay, w prowincji Camarines Sur, w Bicol. Było to przy okazji prymicji jednego z naszym sercańskich nowo wyświęconych księży – Niño. Podróż z Manili do Bicol (11 godzin jazdy samochodem) poza tym, że była długa, przyspożyła nam wiele atrakcji i pięknych widoków.
Bicol (mozna też pisać: Bikol) to jeden z 17-tu regionów na Filipinach. Na Bicol składa się 6 prowincji: Albay, Camarines Norte, Camarines Sur, Catanduanes, Masbate, i Sorsogon. Region Bicol leży w południowo-wschodniej części wyspy Luzon, na północy Filipin. Najważniejszymi tutaj miastami są: Naga City i Legazpi.
Bicol przyciąga turystów swoimi białymi plażami i pięknym morzem. Tu też, w niektórych miejscach, można korzystać z wielkich fal i uprawiać surfing. Poza tym, to kraina pięknych gór, wodospadów oraz bogatej fauny i flory. Tu rownież można odwiedzać stare, po-hiszpańskie kościoły, i zasmakować ciekawej filipińskiej kultury.
Zdecydowanie największą atrakcją tego regionu jest Wulkan Mayon. Góra Mayon, lub Wulcan Mayon, poza faktem, że jest pięknym szczytem, i chyba najcześciej filmowanym wulkanem w kraju, jest ciągle aktywny i może być niebezpieczny w czasie erupcji. Położony jest zaledwie 15 km od dużego miasta Legazpi.
Najbardziej tragiczny wybuch wulkanu Mayon miał miejsce 1-go lutego 1814 r. Wielka lawa zalała wówczas całe miasteczko Cagsawa. Ostała się jedynie wieża kościelna, którą można do dziś oglądać. Od tej pory, ta stara wieża stała się częścią panoramy wulkanu, przypominając o nieustającej groźbie ponownego wybuchu.
Inną ważna datą w dziejach wulkanu, był 23 czerwiec 1897 r., kiedy erupcja trwała najdłużej w histori. Lawa wylewała się z wulkanu przez 7 dni. Taki ogrom rozpalonej magmy kompletnie zalał i zniszczył całą wieś Bacacay.
Tak więc Bicol, z Wulkanem Mayon, pięknymi terenami i zabytkami, kościołami, do których zmierza co roku wiele pielgrzymek, oraz niepowtarzalna fauna i flora (można tu zobaczyć wielkie rekiny) jest regionem, który warto zobaczyć i spędzić tu wspaniałe wakacje. Powodzenia!





Last week we had a chance to visit Sagnay, Camarines Sur in Bicol. It was in occasion of thanksgiving mass of one of our newly ordained SCJ priests – Niño. Despite a long distance (11 hours of driving from Manila) it was very attractive trip. We had a chance to see the beauty of Bicol.
Bicol (also spelled Bikol) is one of the 17 regions of the Philippines. The region is composed of six provinces, namely, Albay, Camarines Norte, Camarines Sur, Catanduanes, Masbate, and Sorsogon. It has one independent component city, Naga City, and six component cities - Iriga, Legazpi, Ligao, Masbate City, Sorsogon City, and Tabaco. Masbate City and Sorsogon City are cities within their namesake provinces. The region lies in the Bicol Peninsula, the south-eastern end of Luzon Island.
The regional centers are Legazpi, the political and administrative center, and Naga City, the cultural and religious center. Together with Sorsogon City, they are the leading cities in the region in terms of urbanization and the hub of the economic activity.
Owing to its location, Bicol offers plenty of choices for visitors - beautiful natural features like beaches, mountains and waterfalls with lush vegetation. Activities could include scuba diving to wrecked galleons, spelunking, mountaineering, or visits to man-made attractions like church architecture from the Spanish Colonial Period, etc.
The biggest attraction that pulls many tourists to the region is Mount Mayon. Classified as a stratovolcano (a volcano made up of layers of lava alternating with cinder and ash) Mount Mayon or Mayon Volcano is very much active and still dangerous in time of eruption. Located just fifteen kilometres from Albay’s busy city of Legazpi, Mount Mayon is famous for its perfect inverted cone shaped appearance which is instantly recognizable because it is probably the most photographed volcano in the country.
Mount Mayon’s most devastating eruption happened on the 1st of February 1814. Though lava flowed, it did not flow as much as it did in 1766. The volcano instead belched black ash and ultimately bombarded the town of Cagsawa with tephra (dust and ashes) and eventually buried it. Only the town church’s belfry tower was left on the surface. All vegetation in the area was burned and waterways were predictably damaged. Areas nearby were also damaged by the eruption as ash accumulated to a depth of 9 meters. Over two thousand residents of Albay locals died in what is believed to be the most deadly eruption in the history of Mount Mayon.
The longest recorded uninterrupted eruption of Mayon Volcano happened on June 23, 1897 and it lasted for 7 continuous days of fire raining, seemingly, from the heavens. The village of Bacacay was buried under tons of lava which flowed and buried the town and rose to height of nearly fifty feet.
As the home of Mount Mayon, Spanish Churches, monuments and the whale shark, Bicol is a region of pilgrimage, festivals, eco-tours and historical splendour. Nice place to visit.  

Wulkan Mayon



Church of St Andrew, parish church of Fr Nino

Statue of St Andrew in the main altar
 
Together with Nino, just before the mass
With his family and Friends
Children's Choir during the mass